Platforms Project 2019 GR

Platforms project 2019

Το V Z studio παρουσιάζει στο φετινό Platforms project σε επιμέλεια του Βασίλη Ζωγράφου εφτά εικαστικές προτάσεις των:

Δημήτρη Αμελαδιώτη, Φίλιππου Γκούντζου, Αγγελικής Δουβέρη, Κυριακής Μαυρογεώργη, Μαρίας Οικονομοπούλου, Πάνου Προφήτη, Δέσποινας Χαριτωνίδη.

Χαρακτηριστικό στοιχείο των εφτά αυτών επιλογών αποτελεί ο ιδιότυπος τρόπος διαχείρισης των υλικών, καθώς και οι συναρμογές ή οι αλληλουχίες δομών.

Ο Δημήτρης Αμελαδιώτης συναρμολογεί ετερόκλητα υλικά που το καθένα στηρίζει και δεσμεύει το άλλο ως βάση, ως αφετηρία και θεμέλιο μιας ενέργειας και μιας κατάστασης. Το αποτέλεσμα είναι όλα να εμπλουτίζονται ταυτόχρονα με επιπλέον νοήματα. Μέσω του δεσμού αυτού τονίζονται εμφατικά τα αντίθετα εννοιακά δίδυμα, της συγγένειας και  της ετερογένειας, της σύνθεσης και της αποσύνθεσης, της δόμησης και της αποδόμησης, της κυριολεξίας και της μεταφοράς.

Ο Φίλιππος Γκούντζoς συναρμόζει διαφορετικά συμπαγή υλικά, όπως μέταλλα και ξύλο προκειμένου η αφήγηση η οποία παράγεται να δηλώνει μία διττή συνθήκη. Αφενός δέσμευση και εγκλωβισμό, αλλά και μία δυναμική παραμόρφωση και μεταλλαγή φόρμας που υπαγορεύει να την αντιμετωπίσουμε σαν οργανική νέα οντότητα με εμφανή τον σκελετό της.

H Αγγελική Δουβέρη με το γλυπτό «VOID» και το βίντεο -less than normal: 60 words about the beginning of 21 st  century, 2017 - μέρος μιας σειράς βίντεο που ξεκίνησε το 2001 – σχηματίζει με γράμματα φόρμες και σειρές λέξεων από το παιχνίδι scrabble. Στο –less than normal  η αλληλουχία που δημιουργείται, έχει σχέση με την έννοια “απώλειας του οικείου”, τη δημιουργία συνειρμών για το παρηγορητικό,  την περιπλάνηση και τη χαμένη ελπίδα.

Η Κυριακή Μαυρογεώργη στο έργο “Pillow stories” πραγματεύεται την αποσπασματικότητα της ανάκλησης των ονείρων και την σύνδεση των ετερόκλητων στοιχείων και των θραυσμάτων τους κατά την αφήγηση ενός ονείρου. Θραύσματα πορσελάνης μαζί με άλλα υλικά συνθέτουν πάνω σε ένα πουπουλένιο μαξιλάρι την αφήγηση ενός ακατάληπτου ονείρου.

Η Μαρία Οικονομοπούλου στο έργο της «Part of All», ανακυκλώνει σχέδια από τις ακαδημαϊκές της σπουδές σε βαμβακερό ύφασμα. Στη συνέχεια τα φορμάρει σε «μανίκια» για να κεντήσει στην επιφάνεια τους. Η συνολική διαδικασία καταλήγει σε μια συνάθροιση ομοειδών στοιχείων σε ένα όλον. Μια πράξη η οποία εύλογα παραπέμπει σε συλλογικότητες και διαφοροποιήσεις.

Ο Πάνος Προφήτης - παρουσιάζει ένα κεραμικό ιδιότυπο κεφάλι πάνω σε μια μεταλλική βάση, η οποία λειτουργεί ταυτόχρονα και ως στοιχείο/οργανικό μέλος της συνολικής γλυπτικής πρότασης. Πρόκειται για ένα δομημένο δίκτυο με αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, όπου οι αλληλοϋποστηριζόμενες δομές σε μια πρωτόλεια λογική σχηματισμών θυμίζουν αντηρίδες. Η τελική σύνθεση μοιάζει με παγιδευμένο πορτρέτο. Ο τίτλος του έργου «Yank» παραπέμπει στο όνομα του πρωταγωνιστή από το έργο του Eugene O’ Neill «The Hairy Ape».

Η Δέσποινα Χαριτωνίδη στα έργα της εξετάζει έννοιες όπως το βάρος, η ισορροπία, και η σχέση μεταξύ οικειότητας και εξουσίας. Η συγκεκριμένη εγκατάστασή της παρουσιάζει κεραμικά πτερύγια καρχαρία πάνω σε μεταλλικές σιδερόβεργες που δηλώνουν τη χάραξη πλεύσης του στο νερό. Το εικαστικό της σχόλιο παραπέμπει στην αλίευση πτερυγίων καρχαρία, που αποτελούν για το ζώο ¨αχίλλειο πτέρνα¨, τα οποία αν τα χάσει βυθίζεται και πεθαίνει.